Veelal is het menselijk gezicht het middelpunt van haar doeken, maar haar innovatieve gebruik van kleur en techniek spelen eveneens een prominente rol. Te midden van dynamische lijnen weet Dana rustpunten te scheppen en kleuren zelf tot thema te maken; dit creëert een raakvlak met een kunstenaar als Rothko, eveneens een associatie met het Oosten.

 

Hoewel, net als in haar andere technieken, laat ook Dana’s schilderen zich niet vangen in invloeden, niet Oosters en ook niet Slavisch. Dana’s schilderijen hebben een eigen taal, een eigen ironie en symboliek.  

 

In haar schilderen maakt Dana gebruik van olieverf, acrylverf en aquarel.